Rodział 3 - "You're my shining star"

„You’re my shining star” – rozdział 3

Nie wierze, że on może się z nią zadawać. JAK?

Przecież to najgorsza osoba jaka może być. Wredna, pyskata, złośliwa, żałosna i długo by to tak wymieniać. ONA NIE MA SERCA. Widząc ich razem postanowiłam odejść i podeszłam do szafek zostawić książki. Zamknęłam ją i usiadłam na ławce. Przede mną leżało 2 zł, więc postanowiłam wstać i je podnieść. Schylając się po monetę usłyszałam:

                - Jezu dziewczyny wiecie jaki ten Charlie jest niesamowity? – powiedziała zakochana

                - Magda zejdź na ziemię. Widać, ze mu się nie podobasz – powiedziała Olivia

                - Wiesz co? Mam cię dość! – powiedziała i odeszła z grupką dziewczyn.

                - Przepraszam Magda czekaj – krzyknęła Olivia.

Nie wierze jak można być takim przydupasem. I to jeszcze MAGDY. Ale przecież to „najlepsze przyjaciółki” – powiedziałam do siebie i podniosłam się z podłogi. Chciałam od razu pobiec do Leo i opowiedzieć mu to co przed chwilą słyszałam. Jednak miałam pewien plan.

*Po lekcjach*

- o Nicola czekaj – zawołał mnie Charlie

- Tak? Bo wiesz spieszę się na dodatkowe lekcje. – odpowiedziałam i się uśmiechnęłam. Chyba nie był zbytnio szczęśliwy więc powiedziałam jeszcze – ale dzisiaj nie musze iść.

- Serio? Zrobiłabyś to bo chce cię gdzieś zabrać i się lepiej poznać – powiedział i w tym momencie prawie straciłam przytomność.

- Dobra już piszę do mamy – powiedziałam i napisałam sms-a

                - To chodźmy! – powiedział i złapał mnie za rękę

*15 minut później*

Doszliśmy do pięknego parku, świeciło słońce i w ogóle było niesamowicie. Uśmiech Charlsa mnie zahipnotyzował. Jest piękny OMG *.* Po krótkiej chwili zaczęłam rozmowę:

                - Charlie? Mogę cię o coś zapytać?

                - Jasne! Wal śmiało – powiedział, leżąc na trawię i wpatrując się w chmury

                - Właściwie dlaczego mnie tutaj zabrałeś? Przecież jestem zwykłą dziewczyną – powiedziałam

                - Mylisz się – powiedział – Jesteś niesamowita, a twój uśmiech jest piękny – dopowiedział

                - Charlie nie przeginaj – powiedziałam i zaczęłam go łaskotać. Po krótkiej „walce” położyłam się obok niego i zamknęłam w oczy. Nagle zrobiło się trochę zimno, wiec otworzyłam oko i zobaczyłam Leo . Leżałam w objęciach Charliego który chyba zasnął. Czułam się niezręcznie, więc zdjęłam jego rękę z mojego barku i wstałam. Próbując wytłumaczyć Leo całą sytuację on po prostu odszedł.

*Leondre Devries*

Czemu zawsze zakochuje się w nieodpowiednich osobach? -  takie pytania krążyły w moich myślach. Nie mogłem uwierzyć, ze Charls mi to zrobił. O co mu w ogóle chodzi?

*Nicola Smith*

Jezu czemu ja znowu zachowałam się jak idiotka. Jestem zakochana w nich obydwóch – krzyknęłam i po raz kolejny nie pomyślałam co robię. Charlie usłyszał to wszystko i powiedział:

                - Nie przejmuj się nim. Wszystko mu wytłumaczę – powiedział

                - Ale co? Jak to… Przecież nie mogłeś tego słyszeć. SPAŁEŚ! – powiedziałam i sztucznie się uśmiechnęłam.

                - Ej księżniczko nie płacz!. Nie wolno ci. Jesteś silna – powiedział przytulając mnie. A za nami znowu pojawił się Leo... DLACZEGO JA JESTEM TAKA GŁUPIA?